Οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ φαρμάκων αφορούν την τροποποίηση της κλινικής ανταπόκρισης του ασθενούς σε ένα από αυτά, ως αποτέλεσμα της συγχορήγησης. Ο φαρμακοποιός οφείλει να γνωρίζει τις επιπτώσεις αυτών των αλληλεπιδράσεων και να καθοδηγεί τον ασθενή ανάλογα με τη σοβαρότητα της εκάστοτε αλληλεπίδρασης.
Στην ενότητα “Αλληλεπιδράσεις φαρμάκων” της f-anazitisi μπορεί να βρει περισσότερα από 12.500 ζεύγη δραστικών ουσιών που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, και να αξιοποιήσει πολλαπλά οφέλη που του παρέχονται, όπως:
- Ενημέρωση για τις αλληλεπιδράσεις κάθε φαρμάκου με όλα τα υπόλοιπα είτε κατά την ελεύθερη πώληση είτε κατά την εκτέλεση συνταγής.
- Αυτόματη ανίχνευση αλληλεπιδράσεων με φάρμακα τα οποία έχει λάβει ο ασθενής στο παρελθόν, σύμφωνα με το ιστορικό του.
- Ταξινόμηση των αλληλεπιδράσεων για άμεση και εύκολη αξιολόγηση των αποτελεσμάτων:
1. Σύμφωνα με τη σοβαρότητα, με αντίστοιχη χρωματική ένδειξη (σε σοβαρές, μέτριες και ήπιες).
2. Ανά δραστική ουσία ή εμπορική ονομασία.
- Ασφαλής συγχορήγηση φαρμακευτικών σκευασμάτων και παροχή σωστής συμβουλής προς τον ασθενή.
Case study L-θυροξίνη & Σίδηρος
Η λεβοθυροξίνη είναι μια επεξεργασμένη μορφή της θυροξίνης (Τ4), μίας από τις κυριότερες ορμόνες που εκκρίνονται από το θυρεοειδή αδένα. Χορηγείται συνήθως σε διαγνωσμένο υποθυρεοειδισμό και η συγχορήγηση με άλατα σιδήρου (Ferrous gluconate, Ferrous sulfate, κ.α.) προκαλεί μέτριας σοβαρότητας αλληλεπίδραση.
Στην καρτέλα αλληλεπίδρασης Levothyroxine vs Ferrous gluconate, περιέχονται όλες οι απαραίτητες πληροφορίες και προσφέρεται η κατάλληλη συμβουλή, ως εξής:
- Μηχανισμός: Τι συμβαίνει σε μοριακό επίπεδο, πού δρουν και πώς αλληλεπιδρούν μεταξύ τους οι δύο δραστικές ουσίες.
Ελάττωση των επιπέδων της λεβοθυροξίνης, λόγω πιθανού σχηματισμού συμπλόκου με τα άλατα του σιδήρου.
- Αποτέλεσμα: Ποια η συνέπεια σε επίπεδο φαρμακοκινητικής και φαρμακοδυναμικής.
Ελάττωση της αποτελεσματικότητας της λεβοθυροξίνης.
- Ανεπιθύμητη ενέργεια: Ποιες οι παρενέργειες που αντιμετωπίζει τελικά ο ασθενής σε επίπεδο οργάνου ή συστημικά.
Επιδείνωση του υποθυρεοειδισμού.
- Συμβουλή για τον επαγγελματία υγείας:
Για τον Φαρμακοποιό: Βεβαιωθείτε ότι έχει γίνει σύσταση στον ασθενή να φροντίσει τη μεσολάβηση όσο δυνατόν μεγαλύτερου χρονικού διαστήματος (περίπου 4 ώρες), μεταξύ της λήψης των αλάτων σιδήρου και της λήψης των ορμονών του θυρεοειδή. Σε περίπτωση που ο συνδυασμός φαρμάκων προέρχεται από μία συνταγή, ενημερώστε το γιατρό για την αλληλεπίδραση αυτή. Ενθαρρύνετε τον ασθενή να επισκέπτεται τακτικά το γιατρό του για την κατάλληλη αναπροσαρμογή της δόσης της λεβοθυροξίνης και να συμμορφώνεται με την απαιτούμενη συχνότητα εκτέλεσης των εργαστηριακών εξετάσεων.
Για τον Ιατρό: Θα πρέπει να γίνει σύσταση στον ασθενή να φροντίσει τη μεσολάβηση όσο δυνατόν μεγαλύτερου χρονικού διαστήματος (περίπου 4 ώρες), μεταξύ της λήψης των αλάτων σιδήρου και της λήψης των ορμονών του θυρεοειδή. Θα πρέπει να γίνεται έλεγχος της λειτουργίας του θυρεοειδή κατά το διάστημα της συγχορήγησης των δύο φαρμάκων και κατάλληλη αναπροσαρμογή της δόσης της λεβοθυροξίνης.
Image by: https://www.freepik.com/free-photo/doctor-is-assist-patient-eat-medicine-tablet-pillbox-correctly_5192601.htm#query=drug%20interaction&position=3&from_view=search&track=ais&uuid=c67dd341-4d0e-471d-b2bc-dcabab8eb68d
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)